Historia i teraźniejszość

Muzeum Żeglugi Śródlądowej w Oderbergu ma długą tradycję. Jego korzenie sięgają wczesnych lat 50. XX wieku, kiedy to w okolicy Oderbergu dokonano licznych znalezisk z epoki brązu i żelaza.

Aby udostępnić te skarby publiczności, nauczyciel i archeolog-amator Hermann Seidel założył w 1954 roku

muzeum regionalne. Na jego cześć od lat 90. XX wieku nazwa ulicy, przy której obecnie znajduje się muzeum, nosi jego imię.

Wkrótce główny nacisk położono na żeglugę śródlądową w regionie Odry.

Decydujący wpływ na ten rozwój miał Günther Hoffmann, nauczyciel, później dyrektor muzeum i zapalony

entuzjasta żeglugi śródlądowej. Pod jego kierownictwem sala regionalna przekształciła się w muzeum techniki.

Szczególnym kamieniem milowym było nabycie w 1978 roku historycznego parowca bocznego „RIESA”, który został uratowany przed 

złomowaniem i stał się centralnym punktem wystawy plenerowej.

Po przemianach politycznych muzeum stanęło na chwilę w obliczu zamknięcia, ale w 2008 roku udało się je trwale zabezpieczyć dzięki przejęciu przez stowarzyszenie wspierające.

Obecnie muzeum żeglugi śródlądowej prezentuje w różnych salach wystawowych historię żeglugi śródlądowej,

dróg wodnych, budownictwa wodnego, a także życia i pracy mieszkańców regionu.

Uzupełnieniem jest tradycja rybołówstwa i rzemiosła w Oderbergu oraz liczne znaleziska archeologiczne

z prehistorii i wczesnej historii.

Muzeum jest najstarszym muzeum techniki w Brandenburgii i dzieli się na trzy części:

budynek główny z wystawami tematycznymi,
park muzealny nad starą Odrą
oraz statek wystawowy „RIESA” z zadaszonym pokładem górnym i dolnym.
 

W ten sposób Muzeum Żeglugi Śródlądowej w Oderbergu zaprasza swoich gości do fascynującej podróży w czasie.

Od wczesnego zasiedlenia regionu, przez okres rozkwitu Odry jako ważnej drogi wodnej, aż po technikę, handel i kulturę żeglugi śródlądowej.